?Ειρηνευτική?Δύναμη Κατοχής

Χρειάζεται τεράστιο θράσος για να αποκαλεί κανείς "ειρηνευτική" την πολυεθνική δύναμη που μελετάει να αποστείλει η "διεθνής κοινότητα" στην περιοχή του Λιβάνου.

Πρώτα απ'όλα ο στόχος της στρατιωτικής αυτής δύναμης -αδιάφορα αν βρίσκεται κάτω από την σημαία του ΟΗΕ, του ΝΑΤΟ ή οποιουδήποτε άλλου διεθνούς οργανισμού- δεν θα είναι να προστατεύσει τους άμαχους πληθυσμούς του νότιου Λιβάνου από τις βόμβες του ισραηλινού στρατού αλλά να προστατεύει τον ίδιο τον ισραηλινό στρατό από τις αντεπιθέσεις της Χεζμπολάχ. Με άλλα λόγια να εξασφαλίζει στην αεροπορία και το πυροβολικό του Ισραήλ την δυνατότητα να μετατρέψουν ελεύθερα και ανενόχλητα ολόκληρο τον νότιο Λίβανο σε μια μεγάλη Κανά -μια ερειπωμένη και ερημωμένη περιοχή σπαρμένη με τα πτώματα εκατοντάδων αμάχων.

Η πολυεθνική δύναμη δεν θα εγκατασταθεί σε κάποια νεκρή ζώνη ανάμεσα στις δυο χώρες. Θα εγκατασταθεί μέσα στον ίδιο τον Λίβανο, στα σύνορα όχι μόνο με το Ισραήλ αλλά και με την Συρία. Και μόνο ο κατάλογος των χωρών που έχουν κατ' αρχήν συμφωνήσει να συμμετέχουν σε αυτή, είναι ενδεικτικός: πρόκειται, πρακτικά για τις ίδιες χώρες που συμμετέχουν στην κατοχή του Αφγανιστάν και του Ιράκ. Ο Μπους και ο Μπλερ χαρακτηρίζουν την Χεζμπολάχ "τρομοκρατική οργάνωση" -όπως χαρακτηρίζουν, και την αντίσταση στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Η "ειρηνευτική" αποστολή που θα αναλάβει θα είναι η συντριβή της αντίστασης και ο αφοπλισμός της Χεζμπολάχ. Ο έλεγχος των συνόρων, των διόδων στρατιωτικού ανεφοδιασμού της Χεζμπολάχ, είναι το πρώτο βήμα.

Η Ελλάδα, ύστερα από συνεννόηση της Ντόρας Μπακογιάννη και του Καραμανλή έχει δηλώσει την επιθυμία της να συμμετέχει σε αυτή την αποστολή. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αντιμετωπίζει σαν "ευκαιρία" για "αναβάθμιση του διεθνή ρόλου της χώρας" σε κάθε βρώμικη εκστρατεία του Μπους. Συμμετέχει στη νέα, υπό ΝΑΤΟϊκή διοίκηση στρατιωτική δύναμη που προσπαθεί να "εκκαθαρίσει" το νότιο Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν. Ψηφίζει μαζί με τον Μπους και τον Μπλερ τα τελεσίγραφα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ σε βάρος του Ιράν. Εκφράζει την "λύπη της" για το "δράμα" που εκτυλίσσεται στη Μέση Ανατολή χωρίς να ρίχνει ποτέ τις ευθύνες στο Ισραήλ -λες και αυτό που έχουμε μπροστά μας είναι μια παρανοϊκή αιματοχυσία όπου ο πόνος, ο θάνατος και οι ευθύνες είναι μοιρασμένες εξίσου στις δυο πλευρές.

Ο πόνος και ο θάνατος, όμως, δεν είναι καθόλου συμμετρικά μοιρασμένοι στην περιοχή. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει δημοσιεύσει το πρακτορίο Ασσοσιετεντ Πρές, στον Λίβανο έχουν χάσει, μέχρι σήμερα, πάνω από 700 άμαχοι την ζωή τους. Στο Ισραήλ 18. Ούτε στις ευθύνες υπάρχει, φυσικά, οποιαδήποτε συμμετρία. Το Ισραήλ είναι ένα κράτος εποίκων, εγκατεστημένων με τη βία και το αίμα από τις Μεγάλες Δυνάμεις μέσα στον Αραβικό κόσμο με στόχο να "επιτηρεί", για τα συμφέροντά τους, τις πλούσιες σε πετρέλαιο χώρες της Μέσης Ανατολής.

Ενας μόνο δρόμος υπάρχει για μια "διαρκή και βιώσιμη" ειρήνη στην Μέση Ανατολή: η διάλυση του κράτους του Ισραήλ. Η "ειρηνευτική δύναμη" θα ρίξει μόνο και άλλο λάδι στη φωτιά της δυστυχίας και του πολέμου.